عنوان: مبانی نظری و پیشینه تحقیق فناوری اطلاعات، مدیریت دانش و سبک تفکر خلاق با کسب مزیت رقابتی

 

فرمت فایل: word

تعداد صفحات: 45

 

تاریخچه و تکامل مدیریت دانش به لحاظ اینکه از حوزه­های مختلفی ظهور یافته است، روشن و دقیق نیست. گفته می­شود تعدادی از نظریه­پردازان مدیریت به تجلی مدیریت دانش کمک کرده­اند. در بین آنها پیتر دراکر[1]، استراسمن[2] و پیترسنگه[3] (1990) در آمریکا از معروف­ترین پیشگامان هستند. دراکر و استراسمن به اهمیت رو به رشد اطلاعات و دانش صریح به عنوان منابع سازمانی تاکید کردند. از طرف دیگر سنگه(1990) به بعد فرهنگی دانش یعنی سازمان یادگیرنده تمرکز کرده است. در سال 1979 حسابدار سوئدی به نام کارل اریک سویبی[4] که بعدها به عنوان یکی از بنیان­گذاران علم مدیریت دانش معرفی شد، پی به ارزش دارایی­های فکری و ناملموس که حتی نامی از آنها در دفاتر حسابداری برده نمی­شد، برد. تا سال 1990 تعدادی از شرکت­های مشاوره، برنامه­های مدیریت دانش را شروع کردند و تعدادی از شرکت­های مشهور اروپایی، آمریکایی و ژاپنی برنامه­های مدیریت دانش را نهادینه کردند. در سال 1991 تام استوارت[5] مقاله خود تحت عنوان قدرت مغز را در مجله فورچن منتشر کرد و به این ترتیب مدیریت دانش در مطبوعات عمومی معرفی شد. شاید گسترده­ترین کار مطالعاتی در زمینه مدیریت دانش مربوط به کار نوناکا و تاکه­اوچی[6](1995) در کتاب شرکت دانش­آفرین باشد (نوروزی، 1390).

2-2-1- دانش : تعاریف و دسته­بندی­ها

شرکت­های بزرگی مانند مایکروسافت (پرارزش­ترین شرکت سال 1998) مالک چیز ارزشمندی جز دانش و اطلاعات نیستند. بازی اقتصادی آنها این است که حریم مالکیت علمی و فنی خود را حفظ کرده و قلمرو دانش و تخصص خود را گسترش دهند. این متخصصان هستند که دانش جدید را کشف می­کنند، محصولات جدید و فرآیندهای نو را اختراع می­کنند، فرآیندهای تولید را اداره می­کنند و ابزارها و فرآیندهای جدید را که حاصل پیشرفت دانش است به کار می­گیرند. ایجاد سرمایه انسانی به اقتضای طبیعت خود فرآیندی اجتماعی است نه فردی. تخصص و مهارت فنی انسان فقط وقتی رشد می­کند که هر نسلی آن چه را آموخته است به نسل بعدی بیاموزد تا نسل بعدی وقت و نیروی خود را برای پیشبرد دانش موجود و کسب تخصص­ها و مهارت­های فنی جدید وقف نماید، نه اینکه وقت خود را به کشف دوباره کشف شده­ها بگذرانند (صلواتی و حق­نظر، 1388).

دانش برای تمام سازمان­ها از جمله دارایی­های بسیار ارزشمند و راهبردی است، به طوری که صاحبنظران علم مدیریت، دانش را جایگزین نهایی تولید، ثروت و سرمایه پولی می­دانند. همچنین پیتر دراکر (1992) معتقد است که در اقتصاد امروز دنیا، دانش منبعی همانند و در عرض سایر منابع تولید مانند کار، سرمایه و زمین نیست، بلکه تنها منبع معنی­دار در عصر حاضر به شمار می­رود. در واقع دانش تنها منبعی در سازمان است که در اثر استفاده نه تنها از ارزش آن کاسته نشده، بلکه بر ارزش آن نیز افزوده می­گردد. این دانش در رویه­ها، دستورالعمل­ها، دیدگاه­ها، اقدامات و تصمیمات سازمانی مستقر و مستتر است و زمانی اهمیت بیشتر می­یابد که به محصولات و خدمات ارزشمندی تبدیل شود (نوروزی، 1390).

سازمان همکاری­های اقتصادی و توسعه[7] اقتصاد دانش محور و نقش دانش در پیشرفت­های اقتصادی در هزاره سوم را مورد تاکید قرار داده است. در گزارش توسعه جهانی که در سال 1998 توسط بانک جهانی منتشر شد، آمده است: در مورد کشورهای پیشرو اقتصاد جهانی، اهمیت دانش به عنوان یک منبع در مقایسه با سایر منابع چنان افزایش یافته است که دانش به عنوان مهم­ترین عامل تعیین کننده استاندارد زندگی درآمده است. بانک جهانی در سال 2002 بار دیگر بر اهمیت دارایی­های دانشی ملت­ها تاکید کرد و توجه به دارایی دانشی را به عنوان راهی برای مشارکت کشورهای در حال توسعه در انقلاب دانشی به شمار آورد که می­تواند در کاهش فاصله بین کشورهای در حال توسعه و توسعه­یافته نقش تعیین کننده­ای ایفا کند (حسن­زاده، 1388).

 

[1]- P. Drucker

[2] – P. Strassmann

[3] – Senge

[4] – Karl Erik Sveiby

[5] – Tom Stewart

[6] – Nonaka & Takeuchi

[7] -Organization for Economic co-Operation and Development

 

فهرست مطالب

 دانش : تعاریف و دسته بندیها

تعریف دانش

دسته بندی دانش

مدیریت دانش

تعاریف مدیریت دانش

مدیریت دانش و یادگیری سازمانی

مزایای مدیریت دانش

فرآیند مدیریت دانش

فناوری اطلاعات

تعریف فناوری اطلاعات

اثرات بکارگیری فناوری اطلاعات در سازمان ها

فناوری اطلاعات در صنعت دارو

فناوری اطلاعات و مدیریت دانش

سبک تفکر خلاق

مزیت رقابتی

مفهوم مزیت رقابتی پایدار

دیدگاه منبع محور به شرکت

دانش به عنوان منبع مزیت رقابتی

پیشینه پژوهش

پژوهشهای انجام شده در داخل کشور

پژوهشهای انجام شده در خارج از کشور

منابع و ماخذ